بررسی میزان به کارگیری اصول و روشهای کنترل عفونت در اتاقهای عمل بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد و مقایسه آنها با استانداردها در سال ۱۳۸۴

زمینه و هدف: امروزه عفونت های بیمارستانی یکی از معضلات اساسی سیستم بهداشتی است. بخش های اتاق عمل بدلیل شرایط خاص زخم های باز جراحی مکانهای بالقوه ای برای ایجاد عفونت های شدید بیمارستانی می باشند و رعایت معیارهای کنترل عفونت بر اساس استانداردها کلید اصلی پیشگیری از اینگونه عفونت ها است. این پژوهش با هدف بررسی میزان بکارگیری اصول و روشهای کنترل عفونت به وسیله پرسنل در اتاق عمل بیمارستان های شهرکرد و نیز مقایسه آن با استانداردها صورت گرفته است. روش بررسی: این پژوهش، مطالعه ای از نوع توصیفی – تحلیلی است که بر روی سه بخش اتاق عمل و جمعاً 7 واحد جراحی انجام گرفت. ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه هفت قسمتی محقق ساخته (شامل 54 سؤال در مورد امکانات و تجهیزات، 8 سؤال مربوط به مشاهده عملکرد پرسنل در مورد رعایت موازین کنترل عفونت در ارتباط با بیمار، 12 سؤال در ارتباط با نظافت شخصی، لباس و اسکراب، 8 سؤال در رابطه با عملکرد پرسنل تحت مشاهده در خصوص روش های ضد عفونی و استریلیزاسیون وسایل و 7 سؤال در مورد کاربرد روش های پیشگیری از عفونت در مورد عوامل محیطی نظیر سطوح و تهویه در اتاق عمل) می باشد. اطلاعات با استفاده از مشاهده و مصاحبه جمع آوری و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری t استفاده گردید. یافته ها: یافته های مطالعه نشان داد، عملکرد پرسنل مورد مشاهده در مورد روش های ضد عفونی و استریلیزاسیون (75/93%)، نظافت شخصی و لباس و اسکراب (2/79%) و بیمار (84%) ضعیف بوده است. همچنین یافته ها نشان داد که امکانات و تجهیزات اتاق عمل از نظر روشهای کنترل عفونت با استانداردها فاصله دارد. نتیجه گیری: یافته های پژوهش نیاز مبرم به بازنگری فضای فیزیکی، امکانات و تجهیزات اتاقهای عمل و آموزش پرسنل در زمینه اصول کنترل عفونت و نظارت و کنترل دقیق بر عملکرد آنها را نشان داد.